İç Dökme Seansı | Ablam | Mezuniyet

Eylül ayı gelip geçiyor ve ben daha yazı yazmaya başlayamadım bloguma. Sebebi birkaç gün önce ablamı Japonya'ya yolcu etmemizden dolayı onunla vakit geçirmek istememdi.

Biraz iç dökme seansı gibi olacak ama napalım bugüncük kozmetik ürünlerine filan ara verelim.

Konuya ablamla başladım madem öyle devam edeyim sonra diğer konulardan da biraz bahsedeceğim. Normalde il dışında okuduğu için birbirimizden uzaktık ama onda da taş çatlasın iki ay filan görüşemediğimiz olmuştur. Şimdi 1 seneliğine yanımızda olamayacak.

Haziran ayından itibaren hergün birlikteydik, daha Eylül'e çok var diye rahattan aldık her şeyi. Zaman her zaman ki gibi hızlı geçti ve veda vakti gelmişti. Uçağına yolcu ederken bile sanki gitmeyecekmiş gibi hissettim oda aynı hisler içerisindeydi.

Gerçek ayılmayı ertesi gün yaşadım. Gitmeden önce yatağıma zıplayıp 'birtanecik kardeşimler' filan normalde böyle değiliz tabi aramızda 13 ay olduğu için ikiz gibiyiz bende, oda adımızla sesleniriz birbirimize. Sadece ikimizde birbirimizden bir şey isteyeceğimiz zaman 'birtanecik kardeşim, başka kardeşimin mi var bak' filan diye duygu sömürüsü yaparız.

Ertesi gün yatağıma zıplayan bir Mervişko yoktu o zaman dedim aha da bu kız valla gitti diye. Yüksek lisansının son senesini Japonya'da yapacağı için hepimiz çok seviniyoruz ama neşe kaynağımızda gitti tıbi. Bir sene çabuk geçen bir zaman olsa da özlüyor insan. 

Şimdilik görüntülü konuşma ile gittiği her yeri, yediği yemekleri, arkadaşlarını kısacası heyecanını bizimle paylaşması beni çok mutlu ediyor.

Giderken bana öğrenmem için Japonca sayıları ve temel bilgilerin yer aldığı kocaman bir defter bırakmış. Bidaki sene Agustos ayında nasip olurda aksilik çıkmazsa annemle beraber yanına gitmeyi çok istiyoruz. Oda beni şimdiden gaza getirmek için İngilizce ve Japonca bilgiler yazmış. Hadi hayırlısı diyorum çok istersek olur belkim!

Bu arada blogumu açtığımdan beri sizlere kendimden neredeyse hiç bahsetmedim. Blogum sayesinde yüzyüze tanıştığım ya da mail üzerinden görüştüğüm insanlar beni az çok tanıdılar. O zaman biraz da buradan belki merak edenler olur onlara bahsedeyim.

Kimdir Bu Gözde?

92 yılının başında 'Şubat' ayında doğdum. Kış'ı sevmem bundandır belkim hele 'kar' yağsa hergün sizce de çok şükela olmaz mı? Yazın evdeysem sıcak havayı tabiki sevmem ama işin içine deniz, kum, güneş üçlüsü girerse tımam şimcik atın beni oralara...

'Grafik Tasarım' bölümünden sonra 'Marka İletişim' bölümünü taze bitirdim. Hızımı alamadım 'Fotoğrafçılık ve Kameramanlık' bölümüne de bugün kayıt oldum. Aklımda ki birkaç şeyide sonuca erdirirsem tamammımdır.

Tam bir makarna canavarıyım. Sadeymiş, sosluymuş hiç farketmez makarnalar bizimdir. Kırmızı et istesem de sevemiyorum kokusu bile beni kötü yapıyor. (Küçüklüğümde ki bir olaydan ötürü)

Dostluk ve arkadaşlık kavramına çok önem veriyorum. Her ne kadar hayatımdan yol verdiklerim olsa da özünde kalanlar benimledir diyorum. Komşum sayesinde 'Kore Dizileri'ni çok sevdim, son zamanlarda 'Amerikan' dizilerinden uzaklaştım diyebilirim. 

Kendimi hiçbir zaman belli bir kalıbın içerisine koymadım yeni şeyler keşfetmeye her daim seviyorum. Şimdilik benden bu kadar okurken inşallah sıkılmazsınız kendimi frenleyemedim yine, şuraya utanan maymuncuk emojisi koyuyorum. 

İnstagram Adresim: gozdenin_blog_gunlugu

Okuduktan sonra kalbinizden gelen ne varsa çekinmeden yazabilirsiniz, yorumlarınızı bekliyorum. Barış dolu bir dünyaya uyanmak dileği ile..!